امروز اول مرداد ..
تمركز ندارم وهمش دارم گيج ميزنم ، فكر مي كنم 2و3 ماهي هست كه ذهنم دنيال بهانه مي گرده،اصل مطلب هم از كار شروع ميشه ، كار و كار
7و8 سال پيش كه جدي شروع به كار كردم تكليفم با خودم يكسره بود.مي دونستم به استقلالي كه كار بهم ميده احتياج دارم، استقلال مالي ، و اجتماعي...
حالا بعد اين 7 سال تقريبا چند وقتي كه انگار يك چيزي پر شده و دنبال يك ظرف خالي ديگه مي گرده تا پرش كنه.
اينها بازي ذهنه يا نياز هاي جديد نمي دونم.
2 ماه پيش استعفا دادم و تصميم گرفتم بشينم درس بخونم اما نشد وبرگشتم سر كار،حرف هاي مدير عامل براي برگردوندن من به سر كار ، احتمالا بهانه بود ، حتما من به اندازه كافي مصمم تو تصميمم نبودم.شايد واقعيت اينه كه من دارم برا پول كار مي كنم!!!!!
شرايط رواني شركت شرايط دلپذيري برام نيست، ولي فكر مي كنم كه شركت ما مثل بقيه مملكته ، همه ميگن اوضاع همه جا مثل همه
و من چون حال شروع به كار نوي جاي جديد ندارم ، قبول كردم!!!
بعضي وقت ها به خودم مي گم كاش من هم مثل خيلي از آدم ها مي تونستم روي يك هدف تمركز كنم، روي پول دار شدن،روي دكترا گرفتن ، روي از ايران رفتن....نميدونم.
ولي نمي تونم خودم گول بزنم ، من خوب ميدونم كه ممكنه كنار بدست آوردن خيلي چيزها خيلي چيزها رو از دست بدي.
برا همين حاضر نيستم روي يك چيز پافشاري كنم ، اين كار رو هيچ وقت نكردم.
فكر مي كنم اگه يكروز به خيلي چيزها كه آدم ها آرزوشون برسم و شاديها و آرامش زندگي الانم رو نداشته باشم به چه درد ميخوره
اگه يك روز يك شركت داشته باشم از خودم با يك درآمد خوب، ولي وقتي مي خوام از سر كار برم خونه ديگه خوشحال نباشم چي!!!
اگه زندگي كم دغدغه من و آرش ،گذشتها و مهربونيهاي آرش، دوستهاي خوب ،شادي هاي كوچيك ، مسافرتهاي كم هزينه ،غرغرهاي خنده دار،كشف هاي جديد تو آشپزي،كلينيك قشنك خانم دكتر ، اذيت هاي بچه ها،هر روز كلي كار داشتن ،شب ها از خستگي مردن ،اگه اينها نباشن
اگه همه زدگيم بشه پول دآوردن ،بشه درس خوندن ،بشه از ايران رفتن... من باز هم خوشحال ميرم خونه؟؟؟نمي دونم.....
بالاخره هر چيزي هزينه اي دارة
ذهنم دنبا ل بهانه مي گرده كه گير بده ، گاهي احساس بي عرضه گي مي كنم كه نمي تونم تصميم بگيرم و واقعيت اينه كه همه چي وجود داره ، و من راحت نمي تونم از خيلي چيزها صرفنظر كنم
اميدوارم بتونم ذهنم منسجم كنم...
اميدوارم...
